[MB] LUST : 6 - cut

LUST ความต้องการคุณสูง : 6

ร่างสูงยกยิ้มขึ้นที่มุมปากก่อนจะขยับตัวเองให้เข้าที่ เขาอ้าขาให้กว้างขึ้นเพื่อให้คนที่นั่งอยู่ตรงกลางไม่รู้สึกอึดอัดจนเกินไป มือทั้งสองข้างยังรองไว้ใต้ศีรษะโดยที่สายตายังจับจ้องไปยังคนที่นั่งอยู่ต่ำกว่า เขารอคอยการกระทำที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้อย่างใจจดใจจ่อ

เผลอแลบลิ้นเลียรอบริมฝีปากอย่างกระหาย

แบมแบมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เลือกจะหลบสายตาของคนพี่เพราะรู้ว่าจะต้องเขินอายจนไม่กล้าจะทำอะไรหากว่าเผลอไปจ้องมองเข้า

มือบางแตะเข้าที่เป้ากางเกงยีนส์เนื้อดีของพี่มาร์ค มองด้วยตาเปล่าทุกอย่างยังอยู่ในภาวะปกติ สั่งตัวเองในใจว่าห้ามเขินแม้จะเขินมากๆ ก็ตามที ปลายนิ้วเรียวสั่นระริกเมื่อสัมผัสเข้าที่ซิปแล้วจัดการรูดมันลงมาช้าๆ ภาพที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้าเรียกเลือดในกายให้สูบฉีดกว่าเดิม เมื่อส่วนอ่อนไหวของพี่มาร์คที่เคยหลับไหลใต้เนื้อผ้าบัดนี้มันสูงใหญ่ขึ้นจนคับแน่นเป้ากางเกง

แบมแบมกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นส่วนที่พองนูนชัดๆ เต็มสองตา

ฉ่า...

ร่างบางก้มหน้าจนชิดอกในขณะที่มือทั้งสองข้างก็ค่อยๆ รั้งกางเกงยีนส์ออกจากขาของคนพี่โดยมีเจ้าตัวให้ความช่วยเหลืออย่างดี แบมแบมหลับตาปี๋ไม่กล้าจะเงยหน้าดูแต่รับรู้ได้ว่าตอนนี้ตัวเองคงหน้าแดงไม่ต่างจากผลของมะเขือเทศ แม้แอร์จะเย็นจนรู้สึกหนาวแต่ใบหน้าเขากลับร้อนผ่าวสวนทางกัน

เฮือก!

“อื้มมมม”

เสียงครางของพี่มาร์คทำเอาดวงตาที่ปิดแน่นอยู่แล้วปิดแน่นกว่าเดิม เมื่อเสียงนั้นมันเกิดขึ้นเพราะปลายนิ้วของเขาดันไปสัมผัสเข้าที่ส่วนแข็งขึงเข้าอย่างไม่ตั้งใจ เพราะมองไม่เห็นทำให้อะไรๆ ก็ผิดพลาดได้ทั้งนั้น

แบมแบมเริ่มกลัวขึ้นมาแล้ว ส่ายหัวน้อยๆ เป็นการปฏิเสธ ใจด้านหนึ่งสั่งให้ลุกขึ้นเพราะรู้ตัวว่าคงทำไม่ได้แน่ เผลอๆ ถ้าทำไปแล้วมันไม่ใช่ มันไม่ถูกต้องจะโดนไล่เตพิดเอาได้

แต่อีกใจก็บอกว่าอย่า ในเมื่อเลือกแล้วว่าจะลองดู

...ก็ควรต้องลอง

‘ถ้าถามเรา เราจะให้แบมทำยังไงก็ได้ ให้พี่มาร์คไม่มีวันไล่แบม...’

แบมแบมทวนประโยคของจินอีกครั้งในหัว พยายามข่มความอายและลดอาการหัวใจเต้นแรง เปลือกตาบางค่อยๆ เปิดขึ้นก่อนจะเงยหน้าสูงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อสายตาปะทะเข้ากับบางอย่างที่อยู่ภายใต้ชั้นในก็เบะปากแล้วหันหน้าหนีอย่างไว

“ไม่ต้องกลัวหรอก แบมแค่ทำตามที่รู้สึกก็พอ เร็วครับ มันรอให้แบมมาสัมผัสจะแย่...”

มาร์คลุกขึ้นนั่งตัวตรงก่อนจะจัดการถอดกางเกงยีนส์ที่คาไว้ตรงหัวเข่าทิ้งไป ตอนนี้เขารู้สึกปวดไปหมด ปวดจนเจ็บและถ้าหากว่าน้องยังไม่รีบจัดการมันตอนนี้ เขาคงจะคุ้มคลั่งในไม่ช้า

“บะ แบม...อื้มมม”

มาร์คที่ถูกมือบางสัมผัสเข้าที่น้องชายทีเผลอก็แหงนหน้าอ้าปากครางเสียว ดวงตาปิดลงก่อนจะทิ้งตัวลงพิงเข้ากับพนักโซฟาอีกครั้งด้วยความเสียวซ่าน

แค่โดนแตะ เขายังมีความสุขขนาดนี้

ชั้นในสีดำถูกถอดออกด้วยฝีมือของน้อง เขายกสะโพกขึ้นเพื่อให้ง่ายจนในที่สุดน้องชายที่ขยายขนาดใหญ่โตก็ปรากฏสู่สายตา ที่ตรงส่วนปลายของเขาบานฉ่ำและมีน้ำไหลออกมาพอประมาณ แท่งร้อนสีแดงมีเส้นเลือดปูดโปนเพราะความต้องการที่อยากจะปลดปล่อย มันสั่นระริกอยู่ตรงหน้าของน้องพอดี

“พะ พี่...”

“อ้าปากครับ แล้วอมมันเข้าไป”

“ตะ แต่มันใหญ่ ไม่..ไม่ได้” แบมแบมมองแก่นกายที่พองโตตาค้าง เอาแต่ส่ายหัวร้องบอกปฏิเสธด้วยความหวาดกลัว ริมฝีปากเม้มเน้น เพียงแค่คิดว่าเจ้าสิ่งนั้นมันต้องเข้าไปอยู่ข้างในก็รู้สึกคล้ายจะเป็นลม

จากประสบการณ์สองสามครั้งที่ผ่านมา เขาไม่เคยได้มองเจ้าสิ่งนี้ให้ชัดๆ เพิ่งรู้ว่ามันมีขนาดใหญ่เท่านี้ก็วันนี้ ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมทุกครั้งเขาถึงเป็นไข้ไม่สบาย และรู้สึกเจ็บไปหลายวัน

มันไม่ใช่ขนาดที่จะทำใจได้หรอกนะ

“ได้สิครับ รูของเราเล็กกว่านี้พี่ยังเอาเข้าไปได้”

“พี่มาร์ค!”

มาร์คยิ้มกว้างเมื่อเห็นอีกฝ่ายเรียกเข้าเสียงดังด้วยความเขิน ก็..ไม่แน่ใจว่าเขินอย่างเดียวหรือเขินด้วยโมโหด้วยจึงทำให้เผลอเรียกเสียงดังขนาดนั้น

น่ารัก...

เขาค้นพบเพิ่มอีกหนึ่งข้อว่าตอนที่น้องโมโหก็น่ารักมาก....

“เร็วครับ อมเร็ว ใช้ปากทำให้มันเล็กลง ไม่อย่างนั้นพี่ก็จะเอาเราทั้งที่มันใหญ่แบบนี้”

แบมแบมมองคนพูดอย่างชั่งใจ ใบหน้าที่เรียบเฉยของพี่มาร์คทำให้ไม่รู้ว่าที่พูดมาเป็นเรื่องปลอมหรือเรื่องจริง แต่เขาจะลองเชื่อก็ได้ว่าถ้าใช้ปากให้จะทำให้มันเล็กลงกว่านี้ อย่างน้อยด้านหลังจะได้ไม่เจ็บมาก

ร่างบางแลบลิ้นเลียบรอบปากด้วยความประหม่า ไม่ลืมที่จะยกนิ้วขึ้นดันแว่นสายตาบนสันจมูกให้เข้าที่ ก่อนจะอ้าปากน้อยๆ ลงครอบส่วนแข็งขืนของอีกคน

“ซี๊ดดดด น้องแบม อ่า....ดีมาก ซี้ดๆ”

แบมแบมข่มความอายหลับหูหลับตาไม่สนใจเสียงครางของพี่มาร์ค แต่เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไปจึงอมค้างไว้อยู่อย่างนั้น ร้อนถึงคนพี่ที่ต้องรู้สึกค้างคา มือใหญ่ถูกส่งมาจับเข้าที่หัวเล็กๆ แล้วออกแรงบังคับให้มันขยับขึ้นลง

จุก!

แบมแบมกำลังจุกเพราะส่วนปลายที่แทงเข้ามาถึงคอหอย เพราะอารมณ์ที่สูงขึ้นทำให้มือที่จับอยู่ที่หัวขยับแรงขึ้นตามไปด้วย และเขาก็จุกจนเจ็บเกินกว่าจะทนต่อไปได้ไหว มือบางยกขึ้นปัดมือของมาร์คออกก่อนจะถอนริมฝีปากออกมาแล้วไอจนสำลัก

“แบม พี่ไม่ไหว!”

“แค่กๆๆ บะ แบมขอทำเอง”

เขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไงแต่ก็เรียนรู้ได้ว่าต้องขยับปากไปมาไม่ใช่อมค้างไว้เฉยๆ เหมือนในตอนแรก ร่างบางที่ยังสำลักอยู่จึงส่งมือไปกอบกุมเอาไว้ก่อน เขาเริ่มเรียนรู้ตามสัญชาติญาณได้ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง เมื่ออาการดีขึ้นแบมแบมจึงอ้าปากครอบส่วนใหญ่โตนั้นอีกครั้ง

“อ่า..แบม”

“อึกๆๆ”

“ซี๊ดดดดดดดด”

มาร์คร้องครางยาวเมื่อแบมแบมบีบเข้าที่พวงองุ่นทั้งสองข้าง ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือแค่เผลอ แต่ยังไงก็ทำให้เขารู้สึกดี ระหว่างที่ให้อีกฝ่ายเล่นกับลูกชายมาร์คก็ปลดกระดุมเสื้อบนตัวของตัวเองแล้วโยนทิ้งไปที่พื้นเหงื่อกาฬแตกพล่าน ร้อนรุ่มจนความเย็นจากเครื่องปรับอากาศก็ช่วยไม่ได้

“อื้มมม”

ปลายลิ้นเล็กเปลี่ยนมาไล้เลียที่ส่วนปลาย น้องคงเมื่อยปากที่ต้องอมแล้วดูดเป็นระยะเวลานานๆ จึงเลือกที่จะใช้ลิ้นแทน

ใบหน้าที่เคยเอียงอายก็มองไปที่น้องชายของเขาตรงๆ อย่างสงสัย ก่อนจะใช้ลิ้นแตะลงไปเบาๆ อีกหลายครั้ง และทุกครั้งน้องชายเขาก็จะสั่นและมีน้ำไหลออกมา แม้การกระทำทั้งหมดจะดูงกๆ เงิ่นๆ เพราะเป็นครั้งแรกแต่ก็ถือว่าทำได้ดี

ถือว่าการง้อของน้องครั้งนี้ผ่านฉลุย

และสมควรจะเริ่มทำอย่างต่อไป ก่อนที่เขาะไม่ไหวแล้วแตกมันออกมา

“อ๊ะ!”

“ไม่ต้องทำต่อแล้วครับ ทำอย่างอื่นดีกว่า ไม่ทนแล้ว” มาร์คดึงคนที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นให้ยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว บอกอีกฝ่ายเสียงแหบพร่าก่อนจะส่งมือใหญ่ของตนไปปลดเข็มขัดแล้วตามด้วยซิปกางเกงของน้องแล้วรูดมันลงพร้อมชั้นในไปตามเรียวขาเล็ก

แก่นกายขนาดเล็กน่ารักก็ตื่นตัวเช่นกัน ยื่นมือไปจับแล้วขยับเบาๆ เพื่อกระตุ้น

“อ๊ะๆ พะ พี่มาร์ค”

แบมแบมยืนตัวสั่น ขาสองข้างคล้ายจะไม่มีแรง มือสองข้างวางค้ำไว้บนบ่าเพื่อเป็นที่พยุงตัว ร่างบอบบางเกือบจะล้มทั้งยืนเมื่อโดนอีกฝ่ายใช้ปากให้กับส่วนอ่อนไหว ถ้าไม่ใช่เพราะสองแขนแกร่งโอบรอบสะโพกเอาไว้เขาคงทรุดไปแล้วจริงๆ

ไม่ไหว...

เขารู้สึกต้องการอะไรบางอย่างที่มากกว่านี้

“อ๊าๆๆ อ๊ะๆ มะ ไม่ไหวแล้ว อ๊า...”

คนน้อยประสบการณ์กว่าไม่อาจยั้งความต้องการของตัวเองไว่ได้ แบมแบมปลดปล่อยออกมาก่อนเพียงแค่อีกฝ่ายใช้ปากปรนเปรอ

มาร์คไม่แคร์ที่น้องปล่อยน้ำใส่ปากเขา เขาคายแก่นกายของน้องออกจากปากก่อนจะคายน้ำรักทั้งหมดลงบนฝ่ามือ ไม่รอช้ามาร์คดึงคนที่ยืนอยู่ให้นั่งคร่อมตักของตนโดยหันหน้าเข้าหากัน

“อื้อออ อ่า...”

จ๊วบบ จุ๊บบ บ บ

“อื้อออ แบม อื้มมม”

มาร์คส่งลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กในโพรงปาก น้ำใสๆ ไหลออกมาจากมุมปากทั้งสองข้างของคนทั้งคู่ แว่นสายตาอันใหญ่กำลังจะร่วงตกก็เป็นมาร์คที่ส่งมือไปขยับให้มันกลับเข้าที่เดิมโดยที่ปากยังไม่ละออกจากกัน

ร่างสูงดูดดึงริมฝีปากบนล่าง ขบกัดเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะลากปลายจมูกไปสูดดมความหอมที่ตรงอื่น

หน้าผาก แก้ม คาง ลำคอ

บริเวณไหปราร้ามาร์คสร้างรอยไว้สองสามจุดอย่างตั้งใจ เขาวนเวียนอยู่แถวๆ นั้นก่อนจะวกกลับไปช่วงชิงริมฝีปากที่อ้าหอบเอาอากาศเข้าปอดอยู่อีกครั้ง

ในขณะเดียวกันก็ส่งมือที่มีน้ำรักไปป้ายลงบนช่องทางด้านหลังที่กำลังขมิบรอ

“อื้อออ เอ็บ!” แบมแบมแหงนหน้าร้องขึ้นมาทันทีที่มีบางอย่างแทรกผ่านช่องทางรัก มาร์คยังคงไล่จูบปากเขาไม่เลิกรา

นิ้วที่หนึ่งเพิ่มขึ้นจนครบสามนิ้ว ก่อนที่มาร์คจะชักเข้าออกแล้วกดกระแทกย้ำๆ อยู่หลายทีเพื่อเบิกทาง ช่องทางอุ่นร้อนขมิบถี่ๆ เหมือนเป็นการเชิญชวนแม้จะมีเสียงร้องว่าเจ็บดังขึ้นแต่สะโพกด้านล่างกลับส่ายเข้าหานิ้วของเขา

น้องจะรู้ตัวเองไหมว่าเป็นคนเซ็กซี่โดยธรรมชาติ

มาร์คถอนปากออกจากปากของอีกฝ่าย น้ำลายใสๆ ไหลติดปากยาวเป็นสาย สำรวจไปทั่วร่างกายที่กำลังบิดเร่าอยู่บนตักของเขา เอวบางแอ่นไปด้านหลังตามการกระแทกของทั้งสามนิ้ว

ไอ้เหี้ยเอ้ย...

“อื้มมม อ่า....”

มาร์คถอนนิ้วออกก่อนจะเลื่อนมือมาปลดกระดุมเสื้อบนตัวของน้อง เมื่อแผ่นอกบางปรากฏสู่สายตาก็ไม่ลืมที่จะส่งปลายลิ้นไปชิมนมชมพูที่ตนชื่นชอบทั้งสองข้าง ตุ่มไตแข็งขึ้นยิ่งทำให้ปลายลิ้นสะกิดรัวเร็ว เปลี่ยนมาใช้ฟันขบกัดพอให้รู้สึกเจ็บๆ คันๆ

“ขอนะครับ ไม่ไหวแล้ว”

ร่างสูงซุกหน้าเข้าที่ซอกคอในขณะที่มือข้างหนึ่งก็เลื่อนลงไปชักรูดแก่นกาย ขยับให้มันตื่นตัวอยู่สองสามทีก็จับมันไปจ่อไว้ที่ปากทางสีหวาน คนบนตักก็เหมือนจะรู้งานยกสะโพกตัวเองให้สูงขึ้นใช้สองมือเกาะที่บ่าของเขาเพื่อพยุงตัว

สวบบบ

แบมแบมกดตัวเองลงมาช้าๆ โดยมีฝ่ามือของเขาบีบเค้นที่ก้อนซาลาเปานุ่มทั้งสองลูก ตีลงไปบนก้อนสีขาวนั้นหลายทีจนเสียงดังแข่งกับเสียงคราง

เสียวจนจะขาดใจตาย

“อ๊าๆๆ บะเบาก่อน อื้ออ เจ็บ...อ่ะๆ”

“จะตายแล้ว อึกๆ พี่จะตายแล้ว” มาร์คยังคงซบหน้าลงที่ซอกคอของแบมแบม จงใจทำรอยทิ้งไว้ให้เยอะกว่าเดิม ยิ่งจังหวะตอดรัดถี่ขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งใช้ปากดูดดุนบนผิวเนื้อขาวเพื่อสร้างรอยแดงๆ เยอะขึ้นเท่านั้น

แบมแบมเปลี่ยนมาโอบรัดรอบคอของคนพี่ อ้าปากครางถี่ๆ เพราะความเสียวที่วนอยู่ภายใน เรี่ยวแรงหายไปหมดจนตัวเองเพียงแค่นั่งเฉยๆ เหลือแค่แรงส่งจากคนด้านล่างที่ยังกระแทกตัวขึ้นมาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกังวาลไปทั่วห้องจนปลายทางมาจ่ออยู่ที่ส่วนหัวอีกครั้ง

ไม่นานแบมแบมก็ปลดปล่อยออกมาเลอะเต็มหน้าท้องแกร่ง

แต่มาร์คก็ยังไม่หยุดขยับ

“อ๊า....ลึก....”

มาร์คลุกขึ้นยืนโดยโอบเอาอีกคนแนบตัวขึ้นมาด้วย แบมแบมใช้ขาโอบรัดรอบเอวสอบเอาไว้กันร่วง ทั้งสองคนอยู่ในท่าลิงอุ้มแตงและไม่ลืมที่จะประกบปากเข้าหากันอีกครั้ง ลิ้นของทั้งคู่ตระหวัดเกี่ยวกันไปมา ขายาวก้าวไปทางห้องนอนโดยที่แก่นกายยังคาอยู่ข้างในช่องทางรัก ทุกจังหวะการเดินทำให้การสอดใส่ลึกขึ้นและมันทำให้เสียวมากกว่าเดิม แก่นกายเล็กที่เพิ่งปลดปล่อยไปกลับมาแข็งตัวอีกครั้ง

แบมแบมถูกวางลงบนที่นอนโดยมีอีกคนตามลงมาทาบทับไว้ คนตัวสูงไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า เขาซอยสะโพกทันทีที่จับขาเรียวแยกออกจากกันได้ กระแทกช่วงล่างจนเกิดเสียงดังลั่น

สองมือบางจิกลงบนที่นอน ผมสยายไปกับหมอนที่นอนหนุน

“อืมมมม มาแล้ววว อื้มมมม” มาร์คล้มตัวลงทับคนที่นอนอยู่ด้านล่าง กายกระตุกปล่อยน้ำเข้าข้างในจนหมด รู้สึกเสียวซ่านและมีความสุขมากกว่าครั้งไหนๆ ที่ผ่านๆ มา

อาจเป็นเพราะว่าคนๆ นี้คือแบมแบม

“แฮ่กๆๆ พะ พี่มาร์ค อื้ออออ”

แบมแบมหอบหายใจก่อนจะร้องเสียงหลงเมื่อโดนจับพลิกให้มาอยู่ด้านบนโดยที่อีกคนก็เปลี่ยนมานอนด้านล่างแทน ส่วนกลางลำตัวยังคาอยู่ในช่องทางและตอนนี้มันเริ่มขยับอีกครั้งโดยคนด้านล่าง แบมแบมกัดปากด้วยความเสียวซ่านเมื่อรู้สึกได้เลยว่าแก่นกายที่มันเพิ่งเล็กลงไปในตอนนี้มันกลับมาขยายใหญ่เท่าเดิม

“ขย่มแรงๆ เลย อื้มมมม นั่นแหละ”

มาร์คลืมตามองคนที่นั่งขย่มอยู่บนตัว มองตั้งแต่เส้นผลลามไปถึงนิ้วเท้า ทุกสัดส่วนที่เป็นคนๆ นี้มันทำให้เขาหลงใหลจนช่วงที่ผ่านมาเขาไม่สามารถมองใครได้อีก เขาไม่โหยหาสัมผัสจากคนอื่นอีกเลยเมื่อมีอะไรกับแบมแบม

กี่วันมาแล้วที่เขาไม่อยากไปผับเพื่อหาคนกลับมามีอะไรกันแล้วจบไป

เขาอยากได้คนนี้

เขาอยากได้แบมแบมเพียงแค่คนเดียว

มาร์คเร่งสะโพกให้เร็วขึ้น ใช้สองมือประคองที่เอวคอดก่อนจะเกร็งตัวแล้วกระแทกแรงๆ มองเห็นน้องเฉิ่มบิดตัวเร่าจนเอวเอสส่ายร่อนไปมา

พั่บๆๆ พั่บๆๆๆ

“ซี๊ดดดดด เสียว อ่า...”

            “อ๊า...บะ เบาหน่อย” เสียงหวานดังขึ้นท่ามกลางเสียงเนื้อกระทบเนื้อ คนที่นอนเป็นเบาะรองอยู่ด้านล่างยังคงส่งสะโพกขึ้นลงอย่างไม่คิดจะเบาแรงตามคำขอของคนด้านบน

            แว่นสายตาอันหนาค่อยๆ ร่วงหล่นลงมาจากดวงตาคู่สวยเมื่อแรงกระแทกมันเพิ่มขึ้น เสื้อเชิ้ตตัวบางที่ยังใส่ไว้อย่างหมิ่นเหม่ถูกเจ้าของมือใหญ่กระชากออกอย่างนึกรำคาญ

            นี่แหละวิวดีๆ

            “อื้มม มะ ไม่ไหว อื้อออ”

            มาร์คยึดสะโพกมนก่อนจะส่งตัวเองเข้าออกด้านในอีกสามสี่ครั้ง ไม่นานก็ปลดปล่อยตามคนด้านบนไปติดๆ กัน

            “แฮ่กๆ”

            วงแขนหนารวบร่างเล็กมาไว้ในอ้อมกอดเมื่อคนที่เป็นฝ่ายควบหมดแรงจนทรงตัวแทบไม่ไหว ก่อนจะพลิกอีกฝ่ายให้ลงนอนราบที่ใต้ร่างของตน ใบหน้านวลเนียนไร้แว่นสายตาอันใหญ่ ช่างทำให้มาร์คต้วนอารมณ์ขึ้นเสียจริงๆ

            ให้ตายเถอะ...

            “อ๊ะ พี่มาร์ค พะ พอแล้ว”

            “...กลิ่นหอมแบบนี้ไม่พอหรอก ขออีกรอบแล้วกัน” ไม่รอให้อีกฝ่ายปฏิเสธเมื่อกลิ่นหอมอันแสนเย้ายวนชวนให้มาร์คต้องขยับช่วงกลางลำตัวอีกครั้ง เสียงครางหวานร้องอื้ออึงที่ข้างหูช่างชวนให้คนหลงมัวเมากันได้ง่ายๆ

            “อื้อ เร็วไป...”

            “นี่แบมแบม...มีเรื่องจะขอ” มาร์คต้วนมองคนที่นอนกัดปากตาปรือที่อยู่ใต้ร่าง ก่อนจะก้มลงไปจูบปากอิ่มแรงๆ หนึ่งครั้งแล้วผละออก อีกฝ่ายพยักหน้าขึ้นลงช้าๆ เป็นเชิงอนุญาตว่าให้เขาพูด

            เคลื่อนใบหน้าไปกระซิบใกล้ๆ ใบหูนิ่มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

          “มาเป็นเมียให้พี่ได้ไหม เอวดี อยากได้เราทุกวันเลย”

          แบมแบมกัดปากเมื่อได้ยินคำถามนั้น จู่ๆ ก็รู้สึกร้อนที่หน้าส่วนหนึ่งเป็นเพราะคำถามที่แสนตรงไปตรงมาบวกกับแรงขยับที่ส่วนล่าง สะโพกสอบดึงออกแล้วกดเข้าอย่างเชื่องช้าอยู่หลายทีเหมือนรอคำตอบจากเขา

            ร่างบางยกมือขึ้นกัดเพราะความต้องการเข้าเล่นงาน

            มาร์คกัดฟันกรอดเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ร่างกายบอบบางไร้เสื้อผ้าและแว่นตาอันใหญ่บิดตัวไปมาอยู่บนที่นอน เส้นผมกระจายเต็มหมอน

            “เป็นเมียพี่...”

            “อื้อออ พะ พี่มาร์ค อ่า...”

             ฝากกลับไปคอมเม้นนิยายในเว็บเด็กดีให้ทีนะคะ หลังจากอ่านเสร็จ

             https://writer.dek-d.com/nanpopula/writer/view.php?id=1769332

            หรือไปสกรีมแท็กในทวิตเตอร์ก็ได้ค่า @NanYR411

            #ความต้องการคุณสูง