[ M B ] T W I N : 10 - cut
T W I N : 1 0 - C U T
“พี่อยากมีลูกนะคะ โซ่ก็อยากมีน้อง
พ่อแม่พี่ก็อยากมีหลานไม่มีแต่แล้วได้ไหมคนดี...”
คำตอบเป็นเพียงการพยักหน้าเบาๆ
แล้วยกตัวขึ้นจูบที่ปลายคาง ในเมื่อนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเราสองคน แถมนี่ยังเป็นค่ำคืนแรกที่เราทั้งคู่ได้ปรับความเข้าใจ
แบมแบมคิดว่าเขาควรตอบแทนความรักของพี่มาร์คบ้าง
แบมแบมยิ้มตาใสใช้ปลายจมูกเกลี่ยเข้ากับจมูกของคนพี่เบาๆ
“!!!!”
เพียงเท่านั้นเส้นความอดทนก็ขาดผึง
“อ้ะ อื้มมม” แบมแบมหลับตาลงเมื่อโดนจู่โจม ยอมเปิดปากรับปลายลิ้นของพี่มาร์คที่พยายามดันเข้ามากวาดต้อนน้ำหวานด้านใน
ลิ้นเล็กที่ไม่รู้ภาษาก็ทำแบบเดียวกันกลับไปเพราะอยากที่จะเอาใจ ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันไปมาจนได้ยินเสียงน้ำลาย
มือที่กอบกุมกันอยู่ก็บีบกระชับให้แน่นขึ้น
“อื้มมม”
“อ่า พี่ไม่ไหวแล้ว” มาร์คถอนลิ้นออกมาก่อนจะพูดติดริมฝีปากด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
ความต้องการของเขากำลังดุนดันกางเกงจนเจ็บปวด เหงื่อกาฬไหลจนเปียกเสื้อนอน
ต้องการคนนี้ ต้องการตอนนี้ ต้องการมันเดี๋ยวนี้
และคืนนี้น้องต้องท้องลูกของเรา...
“อ่ะ!” แบมแบมเผลอร้องด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆ
คนที่นอนทับอยู่ด้านบนก็ลุกพรวดออกไปยืนอยู่ข้างเตียง ความเย็นของแอร์เข้ามาแทนที่ความอบอุ่น
ดวงตาคู่โตมองเห็นทุกการกระทำของคนพี่ด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดง
ตั้งแต่ถอดเสื้อออกจากตัวแล้วโยนทิ้งลงไปบนพื้นก่อนจะตามมาด้วยกางเกงนอนขายาวและชั้นในสีเข้ม
เลื่อนสายตาลงต่ำก็พบกับเจ้าตัวมโหราฬที่บ่งบอกว่ากำลังต้องการมากขนาดไหน
มะ ไม่ไหวหรอก
เขารับไม่ไหวแน่...
พรึ่บ!
“พะ พี่มาร์ค...”
“ไม่ให้กลิ้งหนีหรอกนะคะ
ไม่ต้องกลัวหรอกแบมเคยรับมันมาแล้ว ครั้งนี้รับไหวแน่นอน…”
มาร์ครีบกระโดดขึ้นเตียงจับคนที่กลิ้งตัวหนีไปอีกฟากด้วยสองมือก่อนจะก้มลงกระซิบด้วยน้ำเสียงกระเส่าเป็นการปลุกเร้าอารมณ์ไปในตัว
พลิกร่างบางกลับมานอนหงายก่อนจะลงมือปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่แสนจะเกะกะออกไปด้วยความเบามือ
ไม่รู้เป็นเพราะยินยอมหรือกำลังช็อคน้องถึงนอนนิ่งให้เขาถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นโดยไม่ต่อต้าน
มือสั่นขณะที่ค่อยๆ รูดกางเกงออกจากเรียวขาขาว
เอือก....
“ยะ อย่ามองแบบนั้น
อ้ะ!” แบมแบมหุบขาเข้าหากันเพราะโดนจ้องด้วยสายตาหื่นกระหายแต่สุดท้ายก็โดนฝ่ามือใหญ่จับแยกออกกว้างจนทุกอย่างเปิดเผย
ช่องทางรักเย็นวาบอีกทั้งแก่นกายเล็กก็เริ่มพองตัว
“สวย...” มาร์คที่นั่งแทรกอยู่ตรงกลางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก พึมพำกับตัวเองราวกับคนเพ้อ
เพียงแค่มองและจินตนาการว่าตนจะได้ทำอะไรบ้างต่อจากนี้
ไอ้แท่งร้อนตรงกลางลำตัวก็ขยายใหญ่กว่าเดิมแถมยังสั่นหัวไปมาพาให้คนมองตกใจ
“พี่มาร์ค พะ
พี่มาร์ค...”
“เราจะไม่เจ็บ พี่สัญญา” จบประโยคมาร์คก็ก้มลงครอบปากเข้ากับแก่นกายบาง ใช้มือแบะขาน้องให้กางออกกว้าง
ขยับปากรูดขึ้นลงจากช้าๆ ก็เพิ่มความเร็ว
“อ่า..อ้ะๆ พะ พี่”
มือบางขยุ้มอยู่ที่ศีรษะของคนพี่
ใบหน้าแหงนเชิ่ดส่งเสียงคราง ปลายเท้าหงิกเกร็งด้วยความเสียวซ่าน
พยายามจะหุบขาเข้าหากันแต่ก็ทำไม่ได้เพราะโดนมือใหญ่ล็อคไว้
สะโพกลอยขึ้นเหนือที่นอนเมื่อปากของคนพี่ทำท่าจะหลุดออกไป
“อืมมมม...”
ในที่สุดแบมแบมก็ปลดปล่อยออกมาจนหมด
ขาทั้งสองข้างตกลงบนที่นอนทั้งอ้ากว้างอยู่อย่างนั้น
ลืมตาขึ้นมองก็เห็นพี่มาร์คกำลังคายน้ำรักใส่มือแล้วส่งสายตามาทางตน เหมือนสติหายไปสักพักแต่พอคิดได้ก็รีบรวบสองขาของตัวเองเข้าหากัน
มาร์คยิ้มกว้างเมื่อมองการกระทำของคนดี...
“อย่าอาย
ให้พี่ได้มองนะคะ...”
“อืมม”
มาร์คว่าจบก็โน้มตัวลงไปมอบจูบให้คนใต้ร่าง
เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายดังขึ้นคลอไปกับเสียงครางในลำคอ
มือที่ว่างก็ลูบไล้ไปตามลำตัวบางก่อนจะสะกิดเข้าที่ยอดอกอย่างแรง
บดคลึงจนมันแข็งขึ้นสู้มือ ก่อนที่มาร์คจะถอนจูบออกแล้วเปลี่ยนมาครอบลงที่ยอดอกอีกข้างแทน
พอจำได้ลางๆ
ว่าคืนนั้นเขาที่เมามายค่อนข้างตกใจที่ภรรยาหน้าอกแบน...
แต่ว่านะแบนก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยว่าไหม
เพราะขนาดว่ามีแค่จุกเล็กๆ
เท่าเม็ดทับทิมแค่นี้ยังทำเขาปวดหนึบที่แก่นกายจนอยากจับกระแทกถี่ๆ ได้
“อ้ะ ยะ อย่ากัด
อ่า...”
คนถูกเล้าโลมยกตัวขึ้นจนลอยเหนือที่นอน
แม้จะบอกว่าอย่ากัดแต่ก็ยืดตัวตามริมฝีปากของคนพี่ไม่ห่าง
สองขาถูกจับแยกอีกครั้งก่อนที่ปลายนิ้วยาวซึ่งมีคราบน้ำรักติดอยู่จะถูกสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังเป็นการเบิกทางให้
อ้าปากค้างเพราะรู้สึกเจ็บและจุก
“ผ่อนคลายนะคนดี อ่า...”
สะโพกมนเริ่มขยับเคลื่อนไหวเมื่อปลายนิ้วทั้งสามชักเข้าออกมาได้สักพัก
ความเจ็บลดน้อยลงและรู้สึกถึงความต้องการอะไรที่มากกว่า
แบมแบมนอนตาปรือปรอยมองหน้าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทางพฤตินัยที่ยืดลำตัวขึ้นตรง
เลื่อนฝ่ามือไปตามช่วงแขนแกร่ง ลูบไล้เบาๆ ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปถึงหัวไหล่
เนื้อตัวของพี่มาร์คชุ่มไปด้วยเหงื่อและร้อนรุ่มเขาสัมผัสได้
กัดริมฝีปากพร้อมทั้งลากมือลงมาตามลอนหน้าท้องสวยงาม
เป็นอีกครั้งที่มาร์คไม่คิดจะทน
สวบ!
“อ่า....”
“ซี๊ดดด แน่น...อย่ารัดแน่นอ่า...” มาร์คเงยหน้าส่งเสียงร้องด้วยความทรมาน เมื่อดึงนิ้วออกก็รีบดันแก่นกายเข้าไปทีละนิดจนสุดความยาว
ช้อนมือเข้าใต้สะโพกมนแล้วดึงขึ้นมาเกยอยู่บนตักของตัวเอง บีบขย้ำที่ก้อนซาลาเปาจนเป็นรอยมือก่อนจะเริ่มขยับช้าๆ
“อ่ะ อ่า เจ็บ..แบมเจ็บ”
“อ่า..ซี๊ดด คนดีพี่ขอโทษ อื้ออ
ขอโทษแต่พี่หยุดไม่ได้...”
เมื่อครั้งก่อนเขาอาจจะจำอะไรไม่ได้ทั้งหมดแต่ไม่จำเป็นต้องทบทวนความจำกันใหม่
ในเวลานี้สติเขาครบถ้วนและเขารู้อยู่แก่ใจว่าน้องเป็นผู้ชาย แม้จะรู้แบบนั้นแต่ก็ยังอยากจะเดินหน้าทำต่อไปไม่หยุด
เพียงแค่เห็นร่างกายบอบบางที่กำลังเปล่าเปลือยความต้องการของเขาก็พุ่งพรวดจนเกินจะยับยั้งชั่งใจ
ความอุ่นร้อนที่กำลังโอบรัดแก่นกายทำให้มาร์คแทบบ้า
…เพราะเป็นแบมแบมสินะ
“ซี๊ดดด อ่า...คนดี อะ
อ่าแบมครับ...”
“พะ พี่มาร์ค จะ เจ็บ...เบาหน่อย อ่าๆๆๆ”
พั่บๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแทรกเสียงครวญครางของคนทั้งคู่ที่ขยับเคลื่อนไหวอยู่บนเตียงนอน
แบมแบมแอ่นสะโพกขึ้นสูงตามแรงอารมณ์ ด้านล่างโดนกระแทกกระทั้นด้วยคนพี่ที่อยู่ในภาวะเดียวกัน
ความเจ็บหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ ตอนนี้มีเพียงแค่ความเสียวซ่าน...
“รักนะคะ อืมมม”
“อ่ะๆๆ บะ แบมก็ อ้ะ...รักพี่
อืมมมระ รัก...”
มาร์คซอยสะโพกถี่ๆ เมื่อปลายทางเข้ามาใกล้ กัดฟันจนขึ้นสันกรามก่อนจะส่งเสียงครางอยู่ในลำคอ
คำบอกรักจากปากน้องมันกระตุ้นความต้องการให้พุ่งขึ้นสูง เลื่อนมือจับเข้าที่ช่วงเอวบางแล้วเร่งความเร็ว
โน้มตัวไปข้างหน้าก่อนจะประกบปากลงไปบนอวัยวะเดียวกัน ผลัดกันกระซิบคำรัก และไม่นานสุดท้ายก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
“อืมมม!!!” แบมแบมตัวกระตุกเกร็งไปทั้งร่างตั้งแต่ศีรษะยันปลายเท้า
ทั้งร่างเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อก่อนจะนอนระทดระทวยไร้เรี่ยวแรง ส่วนมาร์คกดแก่นกายใหญ่เข้าไปให้ลึกๆ
แช่ค้างไว้จนมั่นใจว่าทุกหยาดหยดจะถูกปล่อยเข้าไปข้างใน
ฝากกลับไปคอมเม้นนิยายในเว็บเด็กดีให้ทีนะคะ หลังจากอ่านเสร็จ
หรือไปสกรีมแท็กในทวิตเตอร์ก็ได้ค่า @NanYR411
ฟินไปอีกลมุนหอมหวานขอไห้ได้ลูกแฟดเลยนะ
ตอบลบ