Sex Society :: ตอนที่ 9 Destroy
SEX SOCIETY
ตอนที่ 9 Destroy
cut
cut
ก็อก ก็อก ก็อก
“แบมแบม เปิดประตูให้อี้หน่อย”
และครั้งนี้ก็ทำให้แบมแบมรู้ว่าเป็นเสียงเคาะประตูที่ดังมาจากใคร
“มาเร็วจังเลยน้า น้องชายของฉันเนี่ย” มาร์คพูดเสียงเบาพร้อมทั้งหัวเราะออกมา
สีหน้าและแววตามีแต่ความสนุกที่รู้ว่าโจอี้มาเคาะประตูอยู่ด้านนอก
“คุณทำอะไรน่ะมาร์ค!”
“อยากไปเปิดให้มันเข้ามาไหมล่ะ
แฟนของคุณน่ะแบมแบม”
มาร์คพูดจบก็เลื่อนตัวลงต่ำไปสัมผัสที่หน้าท้องแบนราบของคนใต้ร่าง
หน้าท้องขาวเนียนเกร็งขึ้นเมื่อมาร์คพรมจูบลงไปหลายที
“แบม! อยู่ไหม
แบม!”
“จะ โจอี้ อ้ะ! อา...”
มือบางพยายามผลักไสโดยการดันไหล่กว้างของมาร์คให้ออกห่าง
แบมแบมยกตัวขึ้นมองก็เห็นมาร์คเลื่อนตัวลงไปต่ำกว่านั้นก่อนที่เขาจะสะดุ้งจนตัวเกร็งเมื่อริมฝีปากร้อนของมาร์คประทับจูบลงบนส่วนกลางที่มีกางเกงขวางกันอยู่
แบมแบมปฏิเสธมาร์คไม่ได้
“คุณ อึกๆ”
แบมแบมส่ายหน้าพร้อมทั้งน้ำตาหยดใสไหลกระทบแก้มนวล
เสียงเรียกชื่อของเขายังคงดังต่อเนื่องและแสงจากหน้าจอมือถือที่มาร์คโยนมันไว้บนโซฟาก็สว่างขึ้น
แบมแบมเอียงหน้ามองไปที่เครื่องมือสื่อสารของตนเอง
ไม่ต้องหยิบมาดูก็รู้ว่าเป็นสายจากคนที่ยืนอยู่หน้าประตู
แต่ตอนนี้แรงจะต่อต้านให้มาร์คหยุดก็แทบไม่เหลือ
แบมขอโทษนะโจอี้...
“แบมไม่อยู่ในห้องเหรอ
หรือจะมาห้องผิด ก็ไม่นี่...”
เสียงของโจอี้ดังก้องมาจากหน้าประตูอีกครั้งและนั่นก็ทำให้แบมแบมพอเรียกสติกลับมาได้บางส่วน
มือบางสอดเข้าไปในผมของมาร์คก่อนจะออกแรงกระชากมันขึ้นมาจากตรงกลางเป้ากางเกงของเขาซึ่งไม่รู้ว่ามันโดนรูดซิปลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ขอบชั้นในก็โดนรูดลงจนเห็นขนอ่อน
“คุณบอกเขา”
“ใช่ ผมตามเขามาด้วยมือถือของคุณไง
แต่ไม่ต้องห่วง ผมใจกว้างอยู่แล้ว
ถ้าคุณอยากจะให้ผมหยุดเพื่อไปเปิดประตูให้มันเข้ามา ผมก็ยินดี…”
“อึก อ้ะ”
แบมแบมเผลอครางเสียงหวานเมื่อมาร์คก้มลงจูบที่ส่วนอ่อนไหวของเขาหลังพูดจบ
ก่อนที่ร่างสูงจะยันตัวขึ้นแล้วพูดกับเขาอีกหนึ่งประโยค
“แล้วแต่คุณเลยที่รัก ถ้าคุณอยากไปเจอมันด้วยสภาพนี้ล่ะก็นะ”
“ฮึก...คนเลว”
มาร์คสั่นหน้าไปมาเป็นการปฏิเสธข้อกล่าวหาของแบมแบม
เขาลุกขึ้นยืนข้างเตียงก่อนจะสอดมือล้วงกระเป๋ากางเกงของตัวเอง
สายตาคมมองร่างเกือบเปลือยด้วยความกระหาย
แต่อย่างที่บอกเขาตามใจที่รักของเขาอยู่แล้ว ถ้าแบมแบมให้หยุดเขาก็จะหยุด
ถ้าแบมแบมจะให้เขาหยุดจริงๆ ล่ะก็นะ
หึ
มาร์คเดินอ้อมมาหาแบมแบมที่นอนจับชายเสื้อปกปิดร่างกาย
เขาทรุดนั่งลงข้างเตียงก่อนจะยกมือขึ้นเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลลงมาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนให้
แม้จะเสียน้ำตาก็ยังทำให้มาร์คต้องการได้
“ตอบผมสิที่รัก
ว่าจะให้ผมหยุดหรือให้ผมทำต่อ คุณรู้ใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร”
มาร์คกระซิบที่ข้างหู ฝ่ามือใหญ่จับมือของแบมแบมที่กำชายเสื้อไว้ออกไป เขาถอดเสื้อไร้ประโยชน์ตัวนี้ออกจากร่างบอบบางและปามันไปแถวโซฟา
มาร์คเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขอแบมแบมที่หน้าจอยังส่องสว่างอยู่บนโซฟาขึ้นมา
พบว่ามีมิสคอลมากกว่าห้าสายรวมถึงข้อความจากไลน์ถูกส่งเข้ามามากกว่าสิบข้อความ
ร่างสูงกดโชว์ให้แบมแบมดู ก่อนจะย้ำอีกครั้ง
“ตอบมันไปสิ” ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดที่ใบหู เขาชอบใจที่เห็นแบมแบมมองมาที่เขาตาเขียว
ใบหน้าหวานที่เขาหลงใหลมีคราบน้ำตาติดอยู่ที่สองข้างแก้ม
ปากอิ่มสั่นระริกเมื่อยืนมือมารับโทรศัพท์ไปจากมือเขา
ไม่ใช่แค่มาร์คหรอกนะที่ต้องการแบมแบมน่ะ
“อ๊ะ...อ้ะ มะ มาร์ค ยะ อย่าเพิ่ง”
เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อโดนมาร์คจู่โจมอีกรอบหลังจากเห็นข้อความที่เขาส่งกลับไปให้โจอี้
‘โทษทีอี้ แบมไม่อยู่ห้อง
แบมออกมาตลาดน่ะ’
มาร์คน่ะรู้อยู่แล้วว่าแบมแบมจะเลือกอะไร
บอกแล้วไงว่าไม่ใช่แค่มาร์คหรอกนะที่ต้องการแบมแบมจนแทบบ้า
แบมแบมเองก็ต้องการมาร์คจนแทบบ้าเหมือนกัน
มาร์คไม่ฟังเสียงประท้วงเหมือนลูกแมวนั้น
เขาเห็นแบมแบมโยนโทรศัพท์ทิ้งลงบนพื้นข้างเตียงก่อนคนตัวเล็กจะกลืนก้อนน้ำลายลงคอช้าๆ
เขาลุกขึ้นก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าตัวเอง
ร่างหนาเปลือยเปล่าอวดลอนสวยให้คนตัวเล็กได้เห็น
ไม่ใช่ครั้งแรก แต่แบมแบมก็ไม่เคยชิน
“ผมจะทำให้คุณคลั่ง
จนเรียกร้องหาผมทั้งคืน” มาร์คไม่ได้เพียงแค่พูด
เขาจัดการกับสิ่งปกปิดส่วนล่างของแบมแบมก่อนจะโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใยดี
ขาเรียวขาวปรากฏสู่สายตาของมาร์ค รวมไปถึงส่วนเล็กน่ารักที่กำลังชูชันเพราะแรงอารมณ์
แบมแบมดิ้นไปมาเพราะความเย็นจากเครื่องปรับอากาศรวมถึงสัมผัสจากฝ่ามือของมาร์คที่ยังคงลูบไล้วนเวียนที่เรียวขาของเขา
“มาร์ค ได้โปรด”
เรียวขาขาวอ้าออกกว้างเมื่อสิ้นสุดประโยคขอร้อง
เขาจะตายแล้ว เขาทรมานจนทนไม่ไหวแล้ว
ในเวลานี้ไม่มีคำว่าผิดชอบชั่วดีหลงเหลืออยู่แล้วทั้งสิ้น
มีเพียงแค่คำว่าต้องการ
มาร์คทำได้จริงๆ
ตอนนี้แบมแบมคลั่งจนทนไม่ไหวอีกแล้ว
“อ๊า....มาร์ค อึก” แบมแบมกัดปากกลั้นเสียวเมื่อมาร์คครอบปากเข้ากับส่วนอ่อนไหวของเขา
เขาพยายามกางขาออกให้กว้างขึ้นก่อนจะยกสะโพกขึ้นลงเบาๆ
มาร์คเลื่อนมือลงไปขยับแท่งร้อนของตัวเองสองสามทีก่อนจะปล่อยปากออกจากส่วนอ่อนไหวของคนตรงหน้า
มาร์คจัดการอุ้มแบมแบมขึ้นและพลิกตัวเองให้ลงไปนอนแทนที่
เขายังคงจัดการคนตัวอ่อนปวกเปียกให้เปลี่ยนท่าทางไปตามที่เขาต้องการ
ตอนนี้ใบหน้าของแบมแบมอยู่ติดกับแท่งร้อนที่ขยายใหญ่จนเกือบสุดของมาร์ค
ส่วนสะโพกของเขาก็ลอยเด่นอยู่ตรงหน้ามาร์ครอให้อีกฝ่ายปรนเปรอให้เช่นกัน
“อื้มมม อื้อๆๆ” แบมแบมใช้มือช่วยสลับกับการใช้ปาก
ส่วนนั้นขอมาร์คมันยังขยายเพิ่มขึ้นจนตอนนี้รู้สึกคับปากไปหมด
เขาส่ายสะโพกไปมาเมื่อมาร์คก็ใช้ปากให้เขาสลับกับสอดนิ้วมือเข้าไปในช่องทางด้านหลัง
เสียว...
เป็นความรู้สึกเดียวที่เหลืออยู่ในตัวเขาตอนนี้
มาร์คขยับปากเร็วขึ้นเมื่อเห็นว่าแบมแบมกำลังจะนำไปก่อนในไม่ช้า
เขาส่งนิ้วเพิ่มเข้าไปเป็นสามนิ้วในช่องรักของแบมแบม
สัมผัสวูบโหวงเพราะแบมแบมเผลอปล่อยปากออกจากแท่งร้อนของเขาไม่ทำให้มาร์คหยุดปรนเปรอให้
“อ๊า....!!!”
น้ำรักส่วนหนึ่งถูกมาร์คดูดกลืนเข้าไปในปาก
อีกส่วนหนึ่งก็ไหลหยดลงตามลำคอของเขา
มาร์คจับแบมแบมให้หมุนตัวกลับมาก่อนจะล็อคใบหน้าให้ก้มลงรับจูบ
จ๊วบ!
“คุณทำให้ผมเป็นบ้า อื้อ!”
แบมแบมหลุดเสียงร้องเมื่อโดนนิ้วยาวทั้งสามสอดกลับเข้าไปในช่องทางรักอีกครั้ง
ร่างบางทิ้งตัวลงทับบนร่างกายของมาร์ค สะโพกมนโก่งขึ้นสูงและขยับเข้าออกตามการชักนำของปลายนิ้ว
มาร์คพลิกแบมแบมลงใต้ร่างอีกครั้ง
โดยที่ปลายนิ้วของเขายังขยับเข้าออกไม่หยุด
เขาก้มลงสูดดมความหอมหวานตรงซอกคอและไล่ต่ำลงมาตรงแผ่นอก
“อ๊า!!!”
แบมแบมโดนกระทำทั้งด้านล่างและด้านบน
มาร์คส่งลิ้นหนาลงไปเลียตรงส่วนที่ขึ้นไต
มืออีกข้างที่ว่างก็บีบเค้นสลับไปมาสองข้าง
เขาขบกัดและดูดเม้มเพื่อสร้างรอยรักเอาไว้สามสี่ที่จนตอนนี้เริ่มขึ้นสีแดงให้เห็นชัด
เขาดึงนิ้วออกพร้อมกับพร้อมที่จะส่งบางอย่างที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน
“บอกผม..อึก ว่าคุณต้องการผม”
ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างยังคงบีบเค้นไปทั่วทั้งลำตัวในขณะถามคำถามนั้น
เสียงลมหายใจดังถี่ขึ้นบ่งบอกว่าความอดทนของเขากำลังจะสิ้นสุดลง
ส่วนล่างของเขามันพองจนแทบจะระเบิด
“มาร์ค อ๊ะ อย่ากัด ผมเจ็บ”
แบมแบมร้องห้ามเมื่อมาร์คเผลอกัดที่หัวนมเขา มันเจ็บจนรู้สึกเหมือนว่าจะมีเลือดซึมออกมาด้วย
“บอกผม!”
มาร์คขึ้นเสียงดังเมื่อเห็นว่าแบมแบมยังคงเงียบและส่ายศรีษะไปมากับหมอน ทั้งๆ
ที่ร่างกายเล็กมันบิดเร้าเรียกร้องสัมผัสจากเขาแท้ๆ
มาร์คอยากได้ยิน
“ได้โปรด...”
“บอกผมสิว่าคุณต้องการผม”
“มาร์ค ซี๊ดด จะ เจ็บ” แบมแบมเจ็บจนเบ้หน้า เขาทุบไปที่ไหล่กว้างเพื่อดันตัวอีกคนให้ออกห่าง
มาร์คเลียไปตามรอยแผลที่เขาเป็นคนกัดไว้
จนแบมแบมร้องเสียงหลง เขาสบตามองไปที่ร่างบางอีกครั้ง
“แบมแบม...”
“มาร์ค ได้โปรด อ๊ะ” สองแขนบางเลื่อนขึ้นไปโอบรอบลำคอแกร่ง
แบมแบมยกตัวขึ้นไปจูบตามแนวลาดไหล่ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปตามลำคอ
เขาได้ยินเสียงหอบกระเส่าดังมาจากมาร์ค
และสุดท้ายแบมแบมก็เลื่อนตัวขึ้นไปจูบที่ริมฝีปากหนา ปากของคนที่ชอบบังคับเขา
“ผมต้องการคุณ”
“ฮึ่มม อื้ออ”
สวบ! พรึ่บ
“อ๊า!!!! เจ็บ
อึกๆ”
แบมแบมทิ้งตัวลงบนที่นอนเมื่อมาร์คสอดแก่นกายร้อนเข้ามาโดยไม่บอกล่วงหน้า
ตอนนี้ความเจ็บทำให้แบมแบมร้องไห้ แรงกระแทกที่หนักหน่วงทำให้ศรีษะบางสั่นคลอน มาร์คไม่ให้โอกาศแบมแบมได้ปรับตัวให้คุ้นชินกับช่องทาง
เจ็บมากแต่รู้สึกดี
พั่บๆๆๆ
มาร์คเด้งเอวกระแทกระรัว ช่องทางบีบรัดจนมาร์ครู้สึกอยากปลดปล่อยตั้งแต่ที่เข้าไปอยู่ในนั้น
แบมแบมจิกเล็บลงที่กลางหลังเมื่อมาร์คก้มตัวลงมาจูบกับเขา
ขาเรียวสวยเกี่ยวกระหวัดรอบเอวสอบ
สะโพกมนยกสูงขึ้นเหนือที่นอนเพื่อรองรับการสอดใส่ให้ได้ลึกขึ้น
“อื้อออ แบม บะ แบมแบม”
“มะ ไม่ไหว ช้าหน่อย อ้ะๆ ชะ
ช้าลงหน่อย” แบมแบมร้องขอเมื่อมาร์คซอยสะโพกเร็วกว่าตอนแรก
แบมแบมรู้สึกเหมือนว่าเอวเขากำลังจะหักเป็นสองท่อน เขาเริ่มรับไม่ไหว
พั่บๆๆ ปึกๆ
มาร์คไม่สนคำร้องห้ามนั้น
เขาดันตัวขึ้นและจับที่รอบเอวของแบมแบมไว้ให้แน่น
มาร์คเร่งเครื่องในช่วงสุดท้ายเมื่อเห็นปลายทางมาจ่ออยู่ไม่ไกล
ส่วนอ่อนไหวของแบมแบมสะบัดส่ายไปมาตามแรงกระแทกจากคนด้านบน
“ไม่ไหว อ๊ะๆๆๆๆ” มือบางกำจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่
สองร่างยังคงขยับเสียดสีกัน
ช่วงล่างของทั้งสองคนขยับเข้าออกอย่างไม่มีใครยอมแพ้ มาร์คยกขาข้างหนึ่งของแบมแบมขึ้นพาดบนไหล่ทำให้มาร์คขยับส่วนล่างได้เข้าไปลึกขึ้น
“อ๊ะๆๆ มาร์ค อ้า!”
“อื้มมมมม”
มาร์คยังคงขยับเข้าออก
เขาจูบไล่ตามขาเนียนที่พาดอยู่บนไหล่ของเขา
เขาเห้นว่าแบมแบมมีอาการเกร็งขึ้นและขนอ่อนก็พากันตั้งชูชัน
ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเหยเกเพราะความเสียง
มาร์คได้ยินชื่อตัวเองดังออกมาจากริมฝีปากอิ่มนั้น
เพื่อต้องการทำตามที่ตัวเองได้บอกกับร่างเล็กเอาไว้
เขาจึงส่งแรงทั้งหมดที่มีเข้าใส่คนด้านล่าง
เขาจะทำให้แบมแบมเรียกร้องหาเขาทั้งคืน
พั่บๆๆๆๆ
“อ๊า!!!!!!!!!!!!” แบมแบมร้องลั่นเมื่อตัวเองปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้อง
ขยับกายเข้าออกอีกสี่ห้าที
มาร์คก็ฉีดนำรักอุ่นร้อนเข้าช่องทางของแบมแบมโดยไม่ถอนแก่นกายออก
“แฮ่กๆ”
เขามองสบตาคนที่นอนอยู่ใต้ร่างก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตนเอง
เขาแกล้งขยับสะโพกกระแทกเข้าไปแรงๆ หนึ่งที แบมแบมก็อ้าปากครางเสียงหวานใส่เขาหนึ่งครั้ง
ร่างบางนอนหอบหายใจอย่างหมดสภาพ ตาปรือทำท่าจะปิดลง
“คุณจะนอนไม่ได้นะ ผมบอกแล้วไง
ว่าผมจะทำให้คุณร้องหาผมทั้งคืน” ผมขยับส่วนล่างช้าๆ
เพื่อบอกว่าเกมส์รักครั้งที่สองกำลังเริ่มใหม่
“ไม่ อ๊ะ มะ ไม่”
เสียงปฏิเสธกระท่อนกระแท่นขนาดนั้นไม่มีทางหยุดเขาได้
บอกแล้วไง
....ว่าทั้งคืน
เข้าไปติชมนิยายที่หน้าเว็บเด็กดีกันได้นะคะเมื่ออ่านตอนนี้จบ
@NaNYR411
#ฟิคไฟราคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น