[MB] GRADE A + : 2 - cut
GRADE A+ : cut 2
#หลักสูตรเร่งรักมบ
จ๋อมม
“อ๊ะ!” แบมแบมหลุดเสียงร้องเมื่อโดนมือใหญ่คว้าตัวไปนั่งทับบนตัก
ตั้งใจหย่อนตัวลงอีกฝั่งของอ่างแต่ก็ไม่ทัน แผ่นหลังของเขาแนบไปกับแผ่นอกของอาจารย์
ผิวเนื้อสีกันจนเกิดเสียง
“อืม...”
“อะ อาจารย์”
อะไรที่ดุนดันขึ้นมาจนถูไปกับสะโพกทำให้แบมแบมไม่กล้าขยับตัวเยอะ
เสียงทุ้มต่ำครางอยู่ข้างหูกระตุ้นอารมณ์ในตอนนี้ได้เป็นอย่างดี ทั้งกลิ่นหอม
ทั้งความอุ่นของน้ำให้ร่างกายที่เครียดเกร็งเริ่มผ่อนคลาย
เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่คนเป็นอาจารย์มอบให้
หลับตารับทุกอย่างด้วยความยินยอม
จนลืมว่าในตอนแรกเขินอายกับกระจกใสที่มองเห็นวิว
“อื้อ ยะ อย่าบีบ”
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ มาร์คไม่สนใจเสียงเบาๆ นั้น
เขาจงใจใช้ปลายนิ้วบีบคลึงที่หัวนมจนแข็งขึ้นเป็นไต
ใช้จมูกสูดดมที่หลังคอจนคนบนตักเริ่มขยับตัว ส่วนนั้นของเราเสียดสีกัน
“หอม...”
ไม่ใช่กลิ่นกุหลาบที่เขาหมายถึง…
“อะๆ อา อาจารย์”
ร่างของแบมแบมเริ่มบิดเร้าเมื่อฝ่ามือข้างหนึ่งของคนที่ตนนั่งทับเลื่อนลงไปใต้น้ำแล้วชักรูดแก่นกายให้
วางศีรษะที่ลงที่บ่ากว้าง มือสองข้างคล้องเข้าที่ลำคอ
เบียดสะโพกลงกับมังกรตัวใหญ่ที่พร้อมรบเต็มที่
ร้อนไปหมดทั้งตัว
กลิ่นหอมอ่อนๆ ยิ่งเร้าอารมณ์ให้เตลิดเปิดเปิง
“อา อาจารย์ กะ ใกล้แล้ว อื้อ”
“มาร์ค...” เสียงทุ้มกระซิบบอกคนตัวเล็ก
“ห้ะ อ้ะๆ”
แบมแบมแทบไม่มีสติเมื่อปลายทางมารออยู่ไม่ไกลแต่ไปไม่ถึงเมื่ออีกฝ่ายหยุดมือลง
เอียงคอน้อยๆ เพื่อส่งสายตาอ้อนวอน
“มาร์ค
อยู่กับผมสองคนเรียกว่ามาร์ค” มาร์คว่าจบก็เลียเข้าที่ใบหูก่อนจะกัดมันจนจมเขี้ยว
ซ่าๆๆ พั่บๆ
“มะ มาร์ค อ่า...มาร์ค!”
ร่างกายอ่อนยวบเมื่อได้รับการปลดปล่อย
ทิ้งทั้งร่างพิงเข้ากับอกแกร่งและหอบเอาอากาศหายใจ แค่นี้ก็เหนื่อยแล้ว หมดแรง...
ดวงตาที่หรี่ปรือเบิกกว้างเมื่อมองตรงไปข้างหน้าก็ได้เห็นแสงสีจากตึกสูงฝั่งตรงข้าม
หัวใจเต้นแรงอีกครั้งเมื่อค้นพบความจริงว่ากระจกทุกบานไม่มีผ้าม่านปิดบังใดๆ
“ขะ ข้างนอก
จะมีคนเห็นไหม” แบมแบมเอ่ยถามขึ้นในตอนที่ยังเหลือสติเสี้ยวสุดท้าย
“คุณไม่อยากรู้คำตอบหรอก” มาร์คมองเงาของตนกับคนในอ้อมกอดที่สะท้อนเป็นภาพลางๆ อยู่บนกระจกใส ร่างกายร้อนรุ่มแต่ก็ยังเป็นห่วงเรื่องนั้น
ชั้นที่สี่สิบ...คงไม่มีใครมาแอบดู
“ไม่สิ ผมอยากรู้ อ่า....” แบมแบมไม่ยอม เขาอยากได้ยินคำตอบที่ทำให้สบายใจ
ระแวงทุกครั้งที่ลืมตามันอดคิดไม่ได้ว่าคนจากตึกนู้นจะมองมาเห็นเราสองคนไหม
มาร์คไม่สนเสียงนั้นเพราะเขามีวิธีทำให้แบมแบมสนใจแค่เขา
สวบ..
“อ่า จะ เจ็บ”
...ความคิดถูกกลืนหายเมื่อตอนนี้นิ้วยาวของอาจารย์สอดเข้ามาในช่องทางรักแล้วขยับเข้าออกจนน้ำสบู่ไหลเข้าไปข้างในทำให้รู้สึกอึดอัด
แก่นกายที่เล็กลงก็กลับมาขยายใหญ่เท่าเดิม ก่อนจะเริ่มต้นครางอีกที
มาร์คฟังเสียงครางหวานอย่างพออกพอใจ
“มันตอดนิ้วผม อืมม
แน่นแบบนี้ผมจะเข้าไปในตัวคุณได้ยังไง” มาร์คไล่ดูดดึงที่ผิวเนื้อจนเกิดรอย
ทั่วหลังคอถูกประทับตราจนแทบไม่เหลือที่ว่าง
อยากกลืนกินให้หมดทั้งตัวถ้าเป็นไปได้
“อะ อาจา- อ้ะ!”
“มาร์ค!” มาร์คพูดทวนให้ฟังชัดๆ
“อื้ออ! อ่า
อื้ออ อืมมมม”
แบมแบมถูกมือใหญ่บังคับให้หันหน้ามาหาแล้วบดจูบที่ปากอย่างรุนแรง
ลิ้นร้อนกวาดต้อนทุกพื้นที่ด้านใน ดุนดันที่กระพุ้งแก้มและไรฟันก่อนจะขบกัดที่ริมฝีปากจนได้กลิ่นคาวเลือด
เสียงครางทุ้มดังเจือไปกับเสียงของน้ำลาย
ร่างบางโดนกระทำทั้งด้านบนด้านล่างและตอนนี้หน้าอกก็ถูกบีบเค้นไปทั่วทั้งเต้าและขยี้อยู่ที่จุกนมแรงๆ
จนเริ่มแดง
จ๊วบ บบ
“อื้ออ อ่า อื้ออ”
“เรียกชื่อผม อืมมม” หลังจากถอนริมฝีปากออกจากกันมาร์คก็บอกกับเด็กดื้ออีกที
โดยที่นิ้วทั้งสามก็โดนดึงออกจากช่องทางด้านหลัง เขาจับเข้าที่ตัวตนที่แข็งขึงซึ่งมันพร้อมและรอคอยเวลาถูไถไปมาอยู่ที่รอยแยกจนคนโดนหลับตาดิ้นพล่าน
“อื้ออ อะ”
“เรียกผม แบมแบม”
คนโดนเรียกชื่อกัดปากด้วยความเขิน
เป็นครั้งแรกที่อาจารย์เรียกเขาด้วยชื่อเล่น กัดปากที่แตกของตัวเอง แอ่นตัวไปข้างหน้าเมื่อช่องทางด้านล่างกำลังโดนสอดใส่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่า
“มะ...”
“อืมม แบมแบม อย่าตอด อย่ารัดแน่น
จะแตก อ่า...”
“มะ มาร์ค อ่า....”
สุดท้ายก็เรียกชื่อของอาจารย์อีกครั้งหลังจากที่ตอนแรกหลุดเรียกตอนที่ไม่มีสติเพราะกำลังปลดปล่อย
ใบหน้าขาวขึ้นสีแดงก่ำเพราะชื่อที่ไม่ชินปาก
เขายังอายแต่ห้ามตัวเองไม่ได้เหมือนถูกมอมเมา ทุกสัมผัสที่อาจารย์มอบให้เขาไม่ปฏิเสธว่าชอบ...
แม้จะรู้สึกเจ็บก็ตามที
มาร์คก้มหอมแก้มแบมแบมไปหลายทีด้วยความชอบใจก่อนจะค่อยๆ
ดันแก่นกายจนกลืนหายเข้าไปทั้งหมด
อาจจะเป็นเพราะน้ำสบู่ในอ่างเป็นตัวช่วยหล่อลื่นทำให้เข้าไปได้ง่ายขึ้น
ร่างสูงแช่ค้างไว้รอให้อีกคนได้ปรับตัว
แบมแบมทั้งเจ็บทั้งเสียว
ขาสองข้างโดนกางแยกออกจากกันให้กว้างขึ้น
และแก่นกายก็โดนชักรูดขึ้นลงอีกครั้งด้วยมือเดิม
“มาร์ค อ่า มาร์ค สะ เสียวววว ซี๊ดดด”
หัวเล็กส่ายไปมากับบ่าจนผมที่เปียกชื้นปลิวกระจาย
ความเสียวแซงหน้าจนความเจ็บปวดไปไกล สูดปากเมื่อส่วนหัวแตะโดนตรงจุดนั้น
จะตายแล้ว เสียวจนจะตายอยู่แล้ว
“อื้ออ แน่นมาก”
มาร์คขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ ในตอนแรกแม้จะทุลักทุเลแต่ก็ไม่คิดจะหยุด
จับขาเรียวทั้งสองข้างกางออก เขามองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ใต้น้ำแต่ก็จินตนาการได้
แก่นกายใหญ่ของเขาที่กำลังผลุบเข้าผลุบออกในช่องทางที่หวาน
อ่า...
“ทะ ทำไมมันใหญ่ขึ้น อ่า ไม่ไหว
อ่าๆ ชะ ช้าลง ชะ ช้าหน่อย อ่ะๆ”
ซ่าๆๆ สวบๆๆ
เสียงน้ำแตกกระจายเมื่อมาร์คซอยสะโพกจนเต็มแรง จับตัวของแบมแบมให้ขยับตัวขึ้นลงรับการกระแทกที่เร็วขึ้น
ในหัวคิดไปถึงแต่ช่วงล่างที่ดูดกลืนตัวตนของเขา
ก่อนจะมองตรงไปยังกระจกที่ติดอยู่ตรงกำแพง
สีหน้าของลูกศิษย์ ดวงตาที่ฉ่ำปรือ ปากอิ่มที่ร้องคราง
เนื้อตัวแดงก่ำ...
...ทำยังไงดี เขาหยุดไม่ได้
พั่บๆๆ ซ่าๆๆๆ
“มะ มาร์ค ไม่ไหว จะไป จะไปอีกแล้ว
ฮืออออ อ่า”
“ซี๊ดดดด ขมิบแบบนั้นแหละ แบมแบม
อืออ”
แบมแบมจิกเข้าที่ผมของคนด้านหลังอย่างเสียวซ่าน
ในวินาทีที่ปลายทางกำลังมาจ่อเขาต้องการการระบาย
แม้อีกคนจะเจ็บแต่คงไม่เจ็บไปกว่าเขา ไม่มีใครเจ็บเท่าแบมแบมอีกแล้ว
และก็คงไม่มีใครรู้สึกดีจากความเสียวเท่าเขาเช่นกัน
“อ่า!!!!”
“อืมมมมม!!!”
ไม่นานคนทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมา
แบมแบมใช้มือที่สั่นระริกของตัวเองขยับที่แก่นกายหลายๆ ทีส่วนด้านหลังน้ำรักมากมายมหาศาลก็ฉีดพุ่งจนรับรู้ได้ถึงความอุ่นร้อนที่ไหลวนอยู่ข้างใน
แก่นกายใหญ่ยังคงขนาดเท่าเดิมและไม่ถอนออกจากช่องทาง
แบมแบมตัวสั่นเทา
แรงหายไปกับการปลดปล่อยทั้งสองรอบ
บะ บ้าน่า ทะ ทำไมมันใหญ่ขึ้นอีก!
“อาจา อ่า!! มะ
มาร์ค มาร์ค!” แบมแบมเรียกชื่ออีกคนทันทีเพื่อเป็นการห้ามเพราะเพียงแค่เผลอเรียกอาจารย์ออกไปด้านล่างก็โดนกระทุ้งเข้าออกแรงๆ
หันหน้ามองค้อนคนที่ยิ้มอย่างไม่สำนึก
“ผมเจ็บ!”
“อืมม ผมก็เจ็บนะ”
แบมแบมอยากถามเหลือเกินว่าเจ็บอะไร! คนที่เจ็บมันคือเขาคนเดียวต่างหากแต่ก็ไม่ทันได้ถามเมื่อร่างกายถูกเคลื่อนไปตามทิศทางที่อีกคนต้องการ
มาร์คมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
ขยับตัวไปด้านหน้าโดยจับมือแบมแบมให้ไปเกาะที่ขอบอ่างไว้
ยกขาเรียวขึ้นจากน้ำหนึ่งข้างและวางลงที่ขอบอ่างเช่นเดียวกัน
แบมแบมตกใจจึงหันหน้าไปเพื่อร้องห้าม
“ไม่เอาท่านี้ อือออ”
จ๊วบบบ
ร่างบางของนักศึกษาตัวเกร็งเมื่อโดนอาจารย์โน้มตัวลงมาจูบปิดปาก
และด้วยท่าทางของทั้งคู่ตอนนี้ทำให้แก่นกายใหญ่ที่ยังคาไว้ถูกดันให้ลึกเข้าไปข้างในจนสุดโคน
แบมแบมตัวสั่นเทาเมื่อส่วนหัวแตะย้ำอยู่ตรงนั้น
และในที่สุดก็ทนต่อไปไม่ไหวต้องเป็นฝ่ายขยับสะโพกเข้าหาเอง
มาร์คยิ้มร่ายืดตัวตรงแล้วก้มมองเห็นก้นส่ายไปมากับตาโดยไม่ต้องใช้จินตนาการ
เพี๊ยะ!
“อื้อออ” แบมแบมหลุดเสียงร้องเมื่อโดนตีที่ก้อนซาลาเปา
มาร์คเลียรอบริมฝีปากอย่างกระหาย
บีบลงที่ก้อนนุ่มทั้งสองข้างที่มีรอยแดงเป็นรูปนิ้วมือก่อนจะดึงแท่งร้อนที่มีเส้นเลือดปูดโปนออกจนเกือบหลุดแล้วดันเข้าไปใหม่
น้ำรักของรอบที่แล้วไหลย้อนออกมาจนไหลลงไปรวมกับน้ำในอ่างและจะจางหายไป
ทำแบบนั้นย้ำๆ
มองนักศึกษาที่ค่อยๆ หันหน้ากลับมาหาเขาอีกครั้ง
“ขยับได้ไหม นะ ไม่ไหวแล้ว...”
แบมแบมร้องขอเสียงสั่น น้ำตาไหลออกจากหน่วยตาเพราะความทรมาน ขนอ่อนเสียดสีกับช่องทางด้านหลังจนขนลุกไปทั้งตัว
ไอ้นั่นคาไว้ในรูใครจะทนได้
แถมยังดันเข้าไปข้างในสุดความยาว
เขาทนไม่ได้ และไม่อยากทน!
“ฮืออ ขอร้อง ฮือออ”
“เรียกสิ บอกสิว่าอยากได้อะไร” มาร์คยังขยับเนิบนาบเป็นการแกล้งทั้งๆ
ที่ตนนั้นก็ทรมานเจียนตายไม่ต่างกัน สะโพกมนพยายามบดเบียดแต่เขาก็ใช้สองมือจับไว้กับที่
ขอแค่พูดมันออกมา เด็กดี
“มาร์ค ผมอยากให้xxxคุณขยับในตัวผม ได้ไหม ขยับมันที ผมอยากได้ ผมไม่ไหวแล้ว”
อาจารย์ประจำวิชาภาษาอังกฤษยิ้มร่านัยตาแพราพราว
เพราะนี่เป็นประโยคที่เขาต้องการจากนักศึกษากันต์พิมุก
พั่บๆๆๆ
“อ้าๆๆๆ นั่น ตรงนั้น อ่าๆๆๆ เสียววว!”
แม้จะมองเห็นวิวข้างนอกชัดขึ้นแต่แบมแบมก็ไม่คิดจะร้องห้ามอีกแล้ว
ใบหน้าแดงก่ำเพราะรู้สึกอายและมีเซ็กส์ที่ร้อนแรง ตอนนี้เขาได้แค่ส่งเสียงร้องครางกับเรียกชื่อคนที่ขยับเข้าออกไม่หยุดก็เท่านั้น
ฝากกลับไปคอมเม้นนิยายในเว็บเด็กดีให้ทีนะคะ หลังจากอ่านเสร็จ
หรือไปสกรีมแท็กในทวิตเตอร์ก็ได้ค่า @NanYR411
#หลักสูตรเร่งรักมบ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น